Ομφαλοκήλη – Δημήτριος Γεωργιάδης Χειρουργός Θεσσαλονίκη
Ομφαλοκήλη – Δημήτριος Γεωργιάδης Χειρουργός Θεσσαλονίκη
Ομφαλοκήλη χαρακτηρίζεται η προβολή (εξόγκωμα) στην περιοχή του ομφαλού. Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες και στα δύο φύλα αλλά κυρίως στις γυναίκες. Το εξόγκωμα, συνήθως όχι μεγαλύτερο των 2,5 εκατοστών, δημιουργείται όταν οι μύες της κοιλιάς στην περιοχή του ομφαλού χαλαρώνουν και λίπος ή τμήμα του εντέρου περνούν μέσα από ένα χάσμα και προβάλουν προς τα έξω. Η ομφαλοκήλη φαίνεται εντονότερα όταν ένα άτομο είναι ξαπλωμένο. Το δέρμα στην περιοχή αλλάζει χρώμα και συνήθως εκδηλώνεται με πόνο. Εάν ο ασθενής πιέσει το εξόγκωμα αυτό μπορεί να ξαναμπεί μέσα στην κοιλιά, αλλά θα επανεμφανιστεί στην επόμενη πίεση των κοιλιακών τοιχωμάτων. Δεν εξαφανίζεται οριστικά, συνήθως μεγαλώνει και προκαλεί επιπλοκές.
Η ομφαλοκήλη μπορεί να γίνει και επικίνδυνη, διότι το χάσμα στο συγκεκριμένο σημείο δεν είναι μεγάλο (διάμετρος 2-3 εκατοστά) και είναι πιο εύκολο να «στραγγαλίσει» το τμήμα του εντέρου που έχει περάσει μέσα, με αποτέλεσμα να προκαλέσει τη νέκρωσή του. Τότε απαιτείται επειγόντως χειρουργείο.
Αίτια πρόκλησης της ομφαλοκήλης
- Στα βρέφη, επειδή δεν έχει κλείσει ο ομφαλικός δακτύλιος, μπορεί να περάσουν από αυτό το μικρό χάσμα, σπλάχνα από την κοιλιά
- Στους ενήλικες είναι σχεδόν πάντα συνδεδεμένο με την μεγάλη άσκηση βάρους ή πίεσης. Τέτοιες αιτίες είναι η παχυσαρκία, η άρση μεγάλου βάρους, οι συχνές κυήσεις και κυρίως οι πολύδυμες, ο έντονος βήχας ή το έντονο και συνεχές φτέρνισμα, η δυσκοιλιότητα, κ.α
Η διάγνωση πραγματοποιείται με την κλινική εξέταση από Γενικό Χειρουργό με εξειδίκευση στις κήλες και την βοήθεια απεικονιστικών εξετάσεων όπως υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία.
Χειρουργική επέμβαση ομφαλοκήλης
Η θεραπεία της ομφαλοκήλης είναι η χειρουργική της αποκατάσταση η οποία περιλαμβάνει την ανάταξη του περιεχομένου της κήλης και την ισχυροποίηση του χαλαρού κοιλιακού τοιχώματος. Το χειρουργείο μπορεί να πραγματοποιηθεί με ανοιχτή τεχνική ή λαπαροσκοπικά.
Σε όλες τις ομφαλοκήλες διαμέτρου μεγαλύτερης των 2,5 εκατοστών, ανεξαρτήτως της χειρουργικής τεχνικής, πρέπει να τοποθετείται πλέγμα για την αποφυγή του κινδύνου υποτροπής της. Το πλέγμα είναι ειδικό ώστε να μην επιτρέπει τη δημιουργία συμφύσεων από την επικόλληση του εντέρου σε αυτό. Η τοποθέτησή του αποκαθιστά το κοιλιακό τοίχωμα στο σημείο του στομίου, ώστε να μη ξαναδημιουργηθεί ομφαλοκήλη.
Εάν η επέμβαση γίνει με ανοιχτή τεχνική, τότε γίνεται με μία τομή δίπλα ή κάτω από τον ομφαλό. Ακολουθεί η ανάταξη του περιεχομένου της κήλης και η τοποθέτηση πλέγματος, εκτός εάν είναι τόσο μικρό που μπορεί να συρραφθεί. Εάν η ομφαλοκήλη είναι πολύ μικρή, μπορεί να γίνει και με τοπική αναισθησία ή μέθη.
Εάν η επέμβαση της ομφαλοκήλης γίνει με λαπαροσκοπική χειρουργική, γίνεται με γενική αναισθησία. Η προσπέλαση από τον χειρουργό, γίνεται συνήθως από 3 μικρές οπές στο δέρμα από όπου εισάγονται τα ειδικά εργαλεία – τροκάρ, στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Από την πρώτη οπή γίνεται εμφύσηση αερίου (διοξείδιο το άνθρακα), χάρη στον οποίο διατείνεται η κοιλιά εσωτερικά, διαχωρίζονται τα ενδοκοιλιακά όργανα από το κοιλιακό τοίχωμα. Από τη δεύτερη οπή εισάγεται μια μικροσκοπική κάμερα του λαπαροσκοπίου, ώστε να έχει εξαιρετική ορατότητα στο μόνιτορ ο χειρουργός και από την τρίτη οπή, τα χειρουργικά εργαλεία με την ανάταξη του περιεχομένου της ομφαλοκήλης στην περιτοναϊκή κοιλότητα, δηλαδή στη σωστή θέση που βρισκόταν πριν την πρόπτωση.
Ακολουθεί η τοποθέτηση του κατάλληλου σε διαστάσεις πλέγματος ώστε να καλύπτει το στόμιο της κήλης, με ασφαλή περίμετρο. Το πλέγμα παρέχει τη δυνατότητα απορρόφησης και ενσωμάτωσής του από τον ίδιο τον οργανισμό, χωρίς να απαιτείται συρραφή των ιστών από τον χειρουργό.
Ο ασθενής, αποχωρεί από την κλινική αυθημερόν ή την επόμενη, συνήθως, ημέρα. Πολύ σπάνια μετεγχειρητικά, μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές όπως η συλλογή υγρού ή αιματώματος στο σημείο, οι οποίες και αυτές είναι αντιμετωπίσιμες και δεν εμπνέουν κίνδυνο. Η πιθανότητα μετεγχειρητικής λοίμωξης ή φλεγμονής, είναι πολύ μικρότερη εάν η επέμβαση διενεργηθεί λαπαροσκοπικά, ιδιαίτερα σε ασθενείς με διαβήτη, παχυσαρκία, κ.α.
